Masal'la ilk aylar..

ilk şok ve ilk korku.. bebeğimiz sarılık olmuş..o daha çok küçük diye ağlamalarımı bir kenara bırakırsak kolay geçirdik bu dönemi diyebilirim aslında :)

aslında çoğu bebeğe bu oluyormuş ama ben nerden bileceğim ki bunu?? sanıyorum ki herşey beni buluyor.. sonradan arkadaşlarımıza da oldu ve beni görsen sanki hastane kantininde ağlayan ben değildim.. soğukkanlı, normal karşılayan bir anne olmuşum da haberim yok..

meleğimiz portakal bebek olmuştu..
ama yine de bizi üzmedi..
mamaya başladık.. çünkü iyi beslenemiyormuş minik..ilk başta çok üzüldüm ama sonradan rahat gelmedi desem yalan olur.. neyse ki etrafımızda çok fazla mama ile büyüyen bebek vardı ve hepsi çoook sağlıklıydı.. hem bi tek ben miyim canım mama veren :) doğru mamayı bulana kadar biraz zorlandık çünkü Masal mama yedikten veya emdikten sonra kusuyordu.. doktorumuzla doğru mamayı bulunca bunun da üstesinden geldik ve kusmalardan kurtulduk..

şimdi anlıyorum mesela neden insanlar ikinci çocuklarında daha rahat oluyorlar, çünkü ilkinde hiç birşeye alışık olmayan, herşeyden korkan anne ikinci de deneyim kazanıyor.. o yuzden arkadaşlar arası yardımlaşma harika birşeymiş.. ne mutlu bize:)

ama herşeye rağmen aslında cesurduk.. hem babası hem de ben :) 01.05.2011 ve biz 10 günlük bebeğimizle Ege'nin 2 yaş doğumgününe Dalyan Kulübe gittik.. Bebeğimizle ilk dışarı çıkışımız.. 
Masal o kadar usluydu ki, bunu ilk defa o gün anladık aslında.. tabii önceden de söylediğim kocaman bir ailemiz var ve biz rahat olsak da onlar pek rahat değillermiş aslında.. bizim dışarda olduğumuzu duyunca biraz panik olmadılar desem yalan olur.. endişe tavanda :) olsun biz mutluyuz..


günler akıp geçti.. anne kız beraber Bodrum'a gittik, hatta her ay bir hafta İstanbul'a bile döndük.. Babamız cok ayrı kalmasın..burnunda tütmesin diye.. Bodrum maceralarımız daha da hareketliydi aslında.. Masal Hanım heryerde.. Bodrum merkezde .. Türkbükünde.. gündoğan'da.. Sarnıç'ta..
Hayat nerde Masal orada.. .

babası da geldi elbet.. kalabilir mi ayrı meleğinden.. her geldiğinde daha da büyümüş gördü.. gurur duydu..

artık Masal 3 ayını doldurmuştu ve denizle tanışma zamanı geldi aslında hep istedik ama işte o kadar da cesur değilmişiz.. Babası geldi o hafta ve işte Masal artık denizle de tanıştı.. korkmadı kızımız.. bana soğuk gelen deniz ona nasılsa soğuk gelmedi.. aferim miniğime ..

dedim ya hani Masal heryerde diye.. aslında ne kadar şanslı olduğumuz bu tek cümle bile anlatıyor.. Masal'la yaşam harika.. Masal heryerde uyuyor, heryerde mutlu ve uyumlu.. hiç üzmedi bizi, hiç zorlamadı miniğim.. Melek diyorum boşuna değil ya..

ilk bayram.. sabah dedesi ve anneannesinin elini öptü ve düştük yollara.. üzerinde babaannesinin aldığı bayramlığı büyükannesinin ve büyükdedesinin evine doğru yola çıktık.. herkesin elini öptü ve tabii ki bayramlık ilk paralarını topladı.. bayramlıklarını emzik kutusuna koydum ve saklıyorum..





Koca bir yazı bitirdik.. Artık İstanbul'a kesin dönüş zamanı geldi.. işe başlamam lazım artık.. ne kadar çalışmama hayatı zor gelmiş olsa da bir taraftan Masal'ımla hayat bana harika gelmişti ama yapacak birşey yok.. 7 Eylül..sabah 09.00 Masal'ımı ilk defa evde bıraktım ve işe geldim.. artık hergün işe geleceğim ve bu çook zormuş.. Aslında İstanbul'a geldiğimiz her hafta işe geldim ama ne bileyim işte bu tam dönüş beni etkiledi birden nedense..içimde sanki bişeyleri kaçıracakmışım korkusu var.. sanki ilk emeklediğini ben göremeyeceğim, peki ya ilk dişi ya ilk ben görmezsem.. ama korkular yersizmiş..anlatıcam :)
Masal ve dünyası çok hareketli ve çok renkli.. Masal mutlu bebek ve dünyası hep cıvıl cıvıl..